Teksten om van te leven

Uit de wijze waarop wij bidden, blijkt al dat ‘de Bijbel’ of ‘de Schrift’ voor ons een belangrijke inspiratiebron is. De Bijbel is niet één boek, maar een hele bibliotheek van kleinere en grotere ‘boeken’. Talrijke mensen hebben ooit aan het schrijven ervan meegedaan. Ze zijn ontstaan binnen een spirituele traditie die sterk gericht is op ons aardse bestaan en die de zwakkere de voorkeur geeft boven de sterkere. De Bijbel wordt verdeeld in twee gedeelten: het Oude Testament (de boeken tot de tijd van Jezus) en het Nieuwe Testament (de teksten van de jonge kerk).

Een boek over ons

De Bijbel is geen boek over natuurwetenschap. De Bijbel is ook geen geschiedenisboek. De teksten gaan over onszelf doordat de Bijbel een verhaal vertelt van het volk van Israël en van individuen daarin. Bij dit verhaal gaat het niet om wat er precies en wanneer iets gebeurd is. De verhalen worden geschapen om ons zicht te geven hoe God in ons eigen leven en wereld met ons omgaat. Hoe vinden we vrede? Hoe gaan we rechtvaardig met elkaar om? Waarop mogen we hopen? Zoekt God onze vriendschap? Zulke vragen kun je niet beantwoorden met een formule. De Bijbel is de weerslag van een worsteling van mensen om bij deze vragen op het goede spoor te blijven.

In gesprek

We bidden aan de hand van de Bijbel, maar we praten ook samen over de teksten: wat betekenen ze voor jou? De Bijbel is niet zozeer geschreven om in je eentje te lezen – verboden is dit evenmin – maar om die samen met anderen te lezen en zo al luisterende een gemeenschap te worden. De tekst is geschreven door mensen die hun ervaringen hadden met God, met elkaar, met het leven. God spreekt tot ons via de woorden waarmee de schrijvers hun ervaringen met God, met hun medemensen en met het leven hebben neergelegd. Bijna elke zondag komen wij bij elkaar en buigen wij ons gezamenlijk over een tekst. Wat spreekt aan? Wat stoot af? Wat meen ik te begrijpen? Wat niet? Kan deze tekst mij inspireren of is de tekst voor mij een dode letter?